Bi yılbeşi gecisiydi..Dondurucu bi sovuk varıdı.Yolda yürümeye hilan cesarat edilmeecek türden bi Dengizli ayazı varıdı hava da.Iısannaan başını aarıtan, yanaglaaanı gavuran bi sovuk...Zorunnunugdan dışeri çı'mış olan ıısanna da paltolaanıng yakelerini galdırıp sovuğu cımık da olsa gırmeye çalışıbbaalaamış.Herkesde bi telaşe; kimi zofrasındaki ıscak yemeglere yedişmek için seyidiyo,kimi de aaşam için hazırlanan eylencelere gi'meye çalışıyoru..Analarının yumak gibi sıkıca sardıgı ço'laa da sokagda gartopu oyneyip gecenin dadına varıbbaalaadı.Ço'ladan yümselen kahgıha sesleri sıcak bir gülümseme oluşdurubbadı ıısannarın yüzleende..
Bu galıbeşlik içinde sesi duyulmeyen tek çocug Dudu'ydu.Ufak bir gız çocuvu,yamalı kiysileenin içingde soğugdan titreyen aya'ları cılbak bi gız çocugu.Evinde ıscak bi tas çorba içibilmeg içün kiprit satmag zorunda olan zavallı gızceez...Bi gapının önünde aya'laanı altına alıp çönmüş sovukdan moraran bi gızın cılız sesi telaşlı ıısannaa tarafından duyulmebbaadı bile.Elinde mugavva gutunun içinde duran kipritlere bakan Dudu'nung gözleri yaşarıyorudu.Hinciye gadaa bi tek kiprid hilan satamamışdı.Bi kaç dene kibrit satsa eline iki guruş götüüse anasından çekincesi de galmeecedi sovukda bi tas çorba içip anasına sarılıp üyüüceedi...Gücünü doplayıp kiprit vaa kiprit vaa die sesini çıkarmaya çalıştı.Ama heş bi tek kişi de duymadı...
Ayaanda hilan terliği olsa cımıg da dayanabiliidi belkim sovuva emme...Garşıdan garşıya geçeeken tomofil çarpmasın diye fızla goşduruuken delig deşig babışları ayaandan fıydırıveemiş.Covurun dölü haylaz bi çocug babışları alık gi'miş.Dudu arkasından çığrınsa da zındıg veled vaamış zaten teee ötelere.. Dudu bu oleyden keri bi gapının girintisine çönmüş sovukdan gorunmeye çalışıyorumuş.Uyuşmuş barnaglarıylan kutuyu açıp bi dene kiprit çıkarıp sürdmüş duvere,da'lı yumşag turuncu bi alaf beliriveedi..Kipriti bi elinden öteykinde geçirereg barnaglarına ısıddı.Alafa gözleeni dikip hayel gurmeye başledi..Sanki Yarengümedeki köyünde kuru meşe yanan zobenin garşısındaydı.Sırtında galın bi hırka ayaanda da rengareng örgü patiklee varıdı.Sankim terlebbaaadı bile.O anda kiprit sönüveresiye Dudu'nun da hayali şak deye kesildi.Dudu gene üşümeye başledi.Bi kiprit daha çagdı.Bu sırıda örözga esince Dudu alaf sönmesin deye guytuya ilişti cımıg daha sanki birden duvardan içeriyi görübbaadı.Geniş bi oda üzerinde gar gibi beyaz bi örtü olan üsdünde çeşid çeşid yimeklee olan bi masa varıdı.Masanın üstünde gümüş şamdannaada mumlaa yanıbaadı.Dudu'nun gözleri masanın ortusunda duran gocuman tavuğa ilişdi.Avzı sulandı.Elingi uzadıp alceggen köküne gadaa yanan kiprit elini yagmış o da reflegs olurag kipriti yere atıveresiye gözelim zofra da gayıbolmuş yerine taş duvar gelegomuş.
Üçüncü kiprit daha fazla hayellee oluşdurdu dimağında.Bir yaz gecesi..Dudu bi ağecin altına otuumuş ıldızlara bakıbduru.Aaşam olduvu halde yerlee ıscacık fırın gibi sankim topurag.Dudu gözleeni ıldızlaadan ayıremebduru.Derken bi de ıldız hööle gocuman bi yay çizıgdurup gaydı ve gözden uzekleşdi.Dudu:"işdi biri daha öldü" dedi.
Bi gün Dudunun nenesi Haa'maanım :"Her ıldız düştüğünde bi ıısan yeryüzünden eesilir" demişmiş.Ninesini bir kez daha görebilmeyi umaragdan bi kiprit çakdı soğuktan elleri uyuşmuş gafesi de eyice durmuşdu.Sokag ortusunda olduvunu unukmuş düşlere dalık gitmişdi gari.İşde nenesi gelibbaadı.Lapa lapa yavan garlaan altından melek gibi gelibbaadı.Gollaanı açmış ona yaklaşıbbaadı.Geldi...Nenesi Dudu'yu gucagladı aldı göglere uçurdu..Dudu gülümsebbaadı..
Ertesi zabahınan yoldan geçennee Dudu'nun sovugdan gasgatı olan cansız bedenine buldulaa.Yanıbaşında da boş kiprit gutulaanı göödüle."Zavallı gızceez sovukdan donmeyen deye hepsini yagmış yalım emmeee ne çare bizlee evimizde donduk bla bla bla..."
Hiç kimse Dudunun o titreg kiprit alafında göödüğü hayelleri bilimemişle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder