Kelovlan Zihirli Zofra

Bi zimanlaa, uza' ülkelering biringde fakii bi ana ovul yaşaamış. Öölü fakiileemiş ki, eldi yo' avuşdu yo' (Allah yaadım edsin gari) iki baş gişi kengdilerine bakameyolaamış. Kelovlan da, bu durumu hiç dakmazımış, inadını her şeyi gülüp geşeemiş. (Sorumsuzung öndü gideniymiş ellem.) Günleeden bi gün, Kelovlan’ın anası oğlunu seslenmiş: — “ Beni bak biyo Kelovlan! Unumuz bi'dii. Goş gid ambardan birez buydey al deyirmene götürüve hade bakem benim keleş gafalı oolum, övüt de gelive, aaşama e'mek edik yiyem.” demiş. Kelovlan dooru ambarı gidik buydey çuvalına sırtlanık deyirmening yoluna dutmuş. Deyirmene yakın bi yede bi di ba'mış ki, bi dene ke'likle yavrıları yicek arepbala. — “Bu guşlara da Allah yaraddı de mi ya!” dep elingdeki buydeylere ke'likleri dağıdmış.(Yufgu yüre'li gari) Eve dönesi anası soomuş, hani Kelovlan buydeylee niide? Yo'sa buydeylere saddın mı? — “Ya'a ana, deyirmenci yo'tu, buydeylere deyirmencining ore bırakık gedim.” deye yalan atmış.(Halbusem yosyonat gonuş de mi..?)Niyise gari eetesi güng gini Kelovlan’ın anası buna deyirmeni yollamış. Kelovlan; “Belki guşla hepisine yimemişdir, balii birezini alem de anama deyirmenden bunla çı'tı deyem.” demiş. Buydeyı dö'tüü yeri geemiş emme bi tane bilen buydey denesi görümemiş. Belki aaşam ürüzgeriyle topraan altındı galmıştır deyilek, elindeyki çıbı'la toprağa eşilemeye başlamış. ÖÖlü öölü edeekee bi de ni göüsün? Topran altından bi dev fırlep garşısına dikiligomasın mı?. Ödü sıdmış tabe bizimkeening emme ça'dıımamış. – "Üle" demiş "Ni diyi benim eviming üstüne eşelepduruyon bakem sen kel gafalı işey” demiş. Kelovlan: — “ Abee demiş.Dün bure buydey serpmiştim, acıba arda galan oldu mu deye topra eşeleyoodum. Nirden bilem sening evining bure olduğuna?” deye gonuşmuş. Dev: – “Üle Kelovlan sen saşgın mısın? Heç buydey bure dökülüü mü? Guşla hepsini yir süpürü ya.” demiş. Kelovlan: — “Ben di guşlar yesing deye serptim saaten. Emme anama bunu diyimedim. Anam da buydeylere geti deye duddurupoturu” demiş. Dev: —(Kelovlan’ın iyi biri olduğuna hemen anlamış biliyo mung?). Üzülmü demiş Kelovlan, al şu zofree her acı'dığında “Açıl, zofram, açıl!” de. Zofrada çeşid çeşid yeme'le serilii, ananıla baraba afiyetle yirsiñiz.” demiş. Kelovlan: “Evi gidip anasına duruma anladmış, anası öncü inanmamış "Oluu mu üle ööle şee sen hayal göömüüşüngdüü" demiş emme sonurtdan Kelovlan: “Açıl, zofram, açıl!” deyiveresi, biiden zofranın üzdünde ing güze yeme'ler serilivemiş. Kelovlanla anası doyu doyu yeme' yemişle.(Olcek şee mi gari bo dee mi?) Günleeden bi gün, Kelovlan zofreye evdi bıra'mış, fırsızlaa da buna fırsatı bilirek Kelovlan’ın zofrasına çalmışlaaa!. Kelovlan, gini esgi fakii haline dönüveemiş ve bi zabah deyirmenin yoluna dutmuş. Gini Dev’i uyandırmak a'lını geemiş, elindeyki çıbığa Dev’ing yuvusınıg üstünü sertçe vumeye başlamış. Dev uyanmış; — “Ni va Kelovlan? Bi sorun mu va abem?” demiş. Kelovlan olanı biteni anladmış. Bu difa Dev onu bir eeşek veemiş. Kelovlan eeşeğing başına sağı çeviresi, eeşekden altınlaa dökülmeyi başlamış. Dev abeesine teşekkür edilek ordan ayrılmış.Eeşeğine minmiş, hamamı gidmiş. Eeşeği hamamıng önünü baalamış Hamamcıyı da: “Sakın eeşeğin başına sağı çevirme!” deyirek tembih edmiş (sus otu gari de mi?)emme, adam eeşeğin başına sağı çevirmiş. Bi di ni göösün? Altınlaa dökülmeyi başlamasıng mı?. Altınlara görüveresi a'lı başından gi'miş hamamcınıng. Deyyus duru mu? Hemeng onu beñzeyen bir eeşekle ona denişdiriveemiş. Kelovlan gari gini esgi fakii halini dönmüş. Bene yaadım edeese Dev yaadım ede deyilek, Dev’in evining yoluna dutmuş. Olanlara Dev’e anladmış. Dev bu difa onu bi topuz veemiş. — “Bi ziyafat vee… Öndee üşkaaatçı hamamcıya da çavıı, bütüng köy ahalisine de çavıı…” demiş. Bütüng köylü gelip ziyafata gonmuşl( neciboosa bedafa ya gari!) Yime'lee yindi'ten sonura, gonu'lardan biri kalkıp gideeken, topuz o gişiyi bi dutmuş! Bi köşüde sıkışdıımış. — “Adi fırsız, çabuk zofrayı geri geti! Gafamıng dasına addırma benim. Utanmeyyon mu seng fırsızlı' yapmee ” deyilek başlamış zofrayı çalan adamıng gafasını gafasını vurmeye. Yir ming? Yime ming? Yir ming? Yime ming? Deeken Fırsız gari pes edmiş. Zofrayı çaldığına itiraf edmiş, gidik evden hemeng geri getiimiş. Topuz, bi yon da hamamcının üstünü gi'miş. Ona da bi güze pata'ladıktan keri — “ Utanmaz fırsız! Tez, çaldığıng eeşeği geri geti bakem!” deyilek başlamış fırsızın gafasını gafasını vumeye. Eeşek sudan gelinceyi gada ( buudeki eeşek o eeşek deyil yaanız)döömüş. Eeşek gelesi( İşdi bu o eeşek) kelovlan üstünü minmiş sarayın yoluna dutmuş. Padişah maharetini duyduğu Kelovlan’a gızını veemiş.( Üle asıl maharet devde onu veeseydi ya gızına! Padişah da accık saşgın yalım) Kelovlan, anası, garısı, zihirli zofra ve eeşeğiyle mutlu mesut yaşamışlaa. Onla eemiş muradını, biz çıkalım kerevetini.